No capítulo O alba da teconoloxía o antropólogo Harris escribe:Diversas especies de paxaros utilizan pedras para romper a dura casca dos ovos de avestruz, de emú e de grulla xigante. O voitre exipcio, por exemplo, colle unha pedra co pico, sitúase a uns 90 centímetros do ovo de avestruz, inclina o pescozo cara atrás e, a continuación, a lanza con notable precisión. Os pinzóns collen co pico poliñas, espiñas de cacto ou peciolos que utilizan como sondas para ensartar insectos ou desaloxados dos seus agochos na cortiza das árbores. Mentres comen, suxeitan a ferramenta coas patas e logo vanse voando con ela ata a árbore seguinte. Ata os peixes empregan algún tipo de ferramenta. Proba diso é o porteiro do sueste asiático, que derruba moscas e mosquitos con chorros de auga. Paradoxalmente, a utilización espontánea de ferramentas non é máis complexa nin habitual entre animais que dispón de cerebros maiores e que dependen máis da aprendizaxe que do instinto. Poucos mamíferos da selva utilizan habitualmente as ferramentas en condicións naturais.
Cales son as ideas fundamentais que propón Harris neste capítulo?
Recentes investigacións parece que farían necesaria algunha remodelación das afirmacións de M.Harris. Preme aqui. Qué opinas?
